لیفان 520 به دلیل استفاده از متریال ارزان‌قیمت، به شدت از سوی بازار کشورهای در حال توسعه با استقبال روبه‌رو شده بود و حتی در روسیه، طرفداران پر و پاقرصی داشت. این لیفان در حالی در سال 91 به بازار کشورمان پای گذاشت که تندر90 اجازه موفقیت خودروهای کوچک شهری را به هیچکس نمی‌داد. اندکی بعد از 520، کرمان موتور نسخه فیس‌لیفت شده آن را با نام 520i معرفی کرد که چراغ‌های عقب متفاوتی داشت و به لحاظ فنی، هماهنگی بیشتری میان پیشرانه و جعبه‌دنده آن مشاهده می‌شد. واقعیت این است که حتی 520i نیز برای کرمانی‌ها، موفقیت چندانی به همراه نداشت و کیفیت رو به نزول آن صدای مشتریان را درآورده بود. شاید به همین دلیل بود که تولیدکننده ایرانی تصمیم گرفت تا برادر بزرگترش یعنی 620 را به بازار ایران بفرستد.

اوایل دهه 90 خودمان، هنوز آن ذهنیت مخدوش از خودروهای بی‌کیفیت چینی به کلی پاک نشده بود که کرمانی‌ها محصول جدیدی از شرکت لیفان به اسم 620 را رو کردند؛ خودرویی که به عقیده بسیاری از نظر طراحی، نیم‌نگاهی به ب‌ام‌و سری3 نیز داشته است. مدل 620 در حالی وارد بازار می‌شد که سدان قبلی لیفان، یعنی 530، به موفقیت چشمگیری نرسیده بود اما این لیفان آمد و توانست اوضاع را اندکی بهبود بخشد. در اوایل کار، نمونه 1.6 لیتری 620 عرضه می‌شد. سپس از سال 91 کرمان موتور به‌سراغ ویرایش 1.8 لیتری‌اش (تلنت) رفت و تولیدش را تا مدل 96 ادامه داد. این سدان در ماه‌های ابتدایی مصرف خودروی قابل قبولی نشان می‌داد ولی در سال دوم استفاده بود که ناگهان برخی مشکلات کیفی آن نمایان می‌شد.